Για ποιον λόγο ασχοληθήκατε με τη γραφή;

Από μικρό παιδί το ήθελα. Μου άρεσε να διαβάζω ιστορίες και ανέκαθεν ήθελα να γράφω κι εγώ τις δικές μου.

Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η συγγραφή για εσάς;

Πολύ εύκολη. Βέβαια το κρίσιμο είναι το αν όσα γράφω είναι άξια λόγου.

Μοιραστείτε μαζί μας τη στιγμή που αποφασίσατε να γράψετε το πρώτο σας βιβλίο.

Το αποφάσισα τον Αύγουστο του 2016 καθώς διάβαζα ένα πολύ κακό αστυνομικό μυθιστόρημα. Τότε σκέφτηκα ότι εγώ μπορώ να γράψω απείρως καλύτερα κι έτσι ξεκίνησα. Το αν όντως γράφω καλά είναι άλλο ζήτημα.

Ποιος είναι ο πρώτος άνθρωπος που διαβάζει το βιβλίο σας όταν το τελειώσετε;

Η πολύ καλή φίλη μου Ελένη Κομνηνού, στην οποία άλλωστε έχω αφιερώσει το τελευταίο μου μυθιστόρημα.

Εμπεριέχουν οι ήρωές σας ένα κομμάτι του εαυτού σας και σε ποιον βαθμό;

Όλα τα βιβλία μου είναι γραμμένα σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, επομένως οι πρωταγωνιστές ήρωές μου εμπεριέχουν κυρίως την οπτική μου πάνω στα πράγματα.

Απευθύνεστε σε συγκεκριμένο πρόσωπο όταν γράφετε ένα βιβλίο;

Όχι. Πάντως τα πρόσωπα των ιστοριών μου αποτελούν σύνθεση ανθρώπων και χαρακτήρων που γνωρίζω ή συνάντησα.

Έχετε αγωνία για τις αντιδράσεις των αναγνωστών σας;

Δεν πρόκειται ακριβώς για αγωνία, αλλά με ενδιαφέρει πάρα πολύ η γνώμη τους, ιδίως όσων εκτιμώ και σέβομαι.

Πόσο τολμηρός είστε στη γραφή σας; Θέτετε περιορισμούς στον εαυτό σας λόγω κοινωνικών συμβάσεων;

Η αλήθεια είναι πως προβληματίζομαι με τους νέο-ιεροξεταστές της λεγόμενης πολιτικής ορθότητας, οι οποίοι βάζουν τις λέξεις στο βουλκανιζατέρ, στο μικροσκόπιο, στο πλυντήριο, στο σιδερωτήριο, στον κλίβανο κλπ, προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν αποστειρωμένο προφορικό λόγο, έναν δεκάλογο με απαγορεύσεις και είναι έτοιμοι να καταγγείλουν σημεία και τέρατα, παρεξηγώντας κάθε κόμμα και τελεία. Οπότε, όταν θέλω να περιγράψω κάτι, ας πούμε «διφορούμενο», το διπλοσκέφτομαι μήπως και μου κοτσάρουν τις δια πάσαν χρήσιν ταμπέλες που διαθέτουν, και μετά θα πρέπει να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας.

Από τι πάσχει κατά την γνώμη σας η ελληνική λογοτεχνία;

Δεν νομίζω ότι πάσχει από κάτι, μια χαρά είναι, αν και δεν θεωρώ τον εαυτό μου αρμόδιο για να έχω άποψη πάνω σ’ αυτό.

Ποια ήταν η αφορμή για το τελευταίο σας βιβλίο;

Δεν υπήρξε κάποια συγκεκριμένη αφορμή, ήθελα απλώς να γράψω μια ακόμη αστυνομική ιστορία και παράλληλα να περιγράψω τους ανθρώπους, τις σχέσεις τους και το περιβάλλον (πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό) που κινούνται: την κατάσταση των πραγμάτων σήμερα.

​